Θλίψη, Oργή, Aγανάκτηση……

Η τραγωδία που ξετυλίχτηκε το απόγευμα της Δευτέρας 23/7/18 στην Ανατολική Αττική και πιο συγκεκριμένα στις περιοχές του Ν. Βουτσά, Μάτι κ Αγ.Ανδρέα είναι από αυτές που σου μένουν χαραγμένες ανεξίτηλα στη μνήμη και δοκιμάζουν την ψυχική σου ισορροπία και οδηγούν σε ακραίες αντιδράσεις…στο να παγώσεις κ να μείνεις μακρυά αλλά με την οδύνη να σε κατατρώει, στο να θέλεις να τα βάλεις με όλους κ με όλα, ακόμη κ με τα στοιχεία της φύσης για να αλλάξεις αυτά που  δυστυχώς δεν αλλάζουν για να απαλύνεις τον πόνο αυτών που έμειναν πίσω αλλά κ τον δικό σου που συμπάσχει σαν να είχε συμβεί σε σένα….αυτό λέγεται ΑΝΘΡΩΠΙΑ. Μία λέξη  που δυστυχώς εδώ και πολλές δεκαετίες οι κατά καιρούς υπεύθυνοι (πολιτικοί και μή),  αυτής της χώρας έχουν σβήσει από το λεξιλόγιό τους και δεν γνωρίζουν πια την σημασία της…ή ακόμη πιο σωστά την γνωρίζουν μόνο για τα οικεία τους πρόσωπα!!

Τόσες ζωές χάθηκαν με έναν τόσο βίαιο θάνατο αφήνοντας πίσω τους κυριολεκτικά συντρίμμια…ανθρώπους, πράγματα, δέντρα….. 

Μακάρι όλοι αυτοί οι άνθρωποι που μέχρι αυτή την ώρα αγνοούνται να έχουν ανέβει πάνω σε μία ξέρα και να περιμένουν την πολυπόθητη βοήθεια ή τουλάχιστον να έχασαν παροδικά την μνήμη τους και να κατευθύνθηκαν κάπου πιο μακρυά αλλά σύντομα θα την επανακτήσουν και θα επιστρέψουν….ας είναι αυτά τα αισιόδοξα σενάρια που θα γράψουν τον επίλογο.    

Λόγια που βγαίνουν με δυσκολία κ απίστευτος πόνος…ας παρακαλέσουμε τον θεό να δεχτεί τις ψυχές τους κ να   ανακουφίσει τον πόνο που αισθάνθηκαν ώστε να γαληνέψουν και να συνεχίσουν την πορεία τους εκεί ψηλά…. 

Στον αγαπημένο συναθλητή του ΝΟΤΚ Δημήτρη Τουρναβίτη και την αγαπημένη του γυναίκα Χρύσα Σπηλιώτη που έφυγαν άδικα όπως κ τόσοι άλλοι ας πορευτούν με γαλήνη οι ψυχές τους….